Wat is hard water?

Water dat een grote hoeveelheid opgeloste mineralen bevat, wordt als ‘hard’ beschouwd. Het is vaak het gevolg van het feit dat grondwater calcium en magnesium verzamelt terwijl het door kalksteen omhoog stijgt. Hoe hoger het mineraalgehalte, hoe harder het water. Hard water wordt doorgaans gemeten in korrels per gallon (GPG) en de hardheid varieert van land tot land. Zelfs als u niet in de “zeer harde” of “extreem harde” waterzones woont, kunt u de gevolgen van hard water ervaren.

Symptomen van hard water
De volgende indicaties van hard water zijn overal in huis te vinden:
De werkzaamheid van zeep wordt verminderd door hard water. Bij het gebruik van zeep in de keuken of badkamer kan het zijn dat u merkt dat het minder effectief is. Sommige zeep vermengt zich met de mineralen in hard water in plaats van volledig op te lossen. Omdat er minder zeep oplost, moet u mogelijk meer gebruiken om ‘schoon’ te worden. Onopgeloste zeep kan zich nog steeds aan uw huid of haar hechten, waardoor deze dof en levenloos wordt.

Minerale afzettingen in leidingen kunnen de waterstroom verminderen en de waterkosten verhogen. De opbouw van kalkaanslag versnelt naarmate de stroming beperkt is. Obstructies kunnen schade aan de leidingen veroorzaken en apparaten verstoppen, wat tot inefficiëntie leidt. Dit kan ook dure reparaties of vervangingen vereisen. Volgens een onderzoek uit 2009 in opdracht van de Water Quality Association kan de impact van hard water op huishoudelijke apparaten en armaturen de levensduur van vaatwassers en wasmachines met jaren verkorten.

Energiebesparingen kunnen aanzienlijk zijn voor apparatuur met een hoog rendement. De garanties van sommige hoogefficiënte modellen kunnen ongeldig zijn bij gebruik met hard water. Warmwaterverwarmers, of ze nu gas, elektrisch of zonder tank zijn, gaan niet zo lang mee en zijn niet zo efficiënt. Het laten stromen van hard water door warmwaterverwarmers vermindert de efficiëntie met wel 48%, waarbij kalkophoping de levensduur van de verwarmingscomponenten verkort.

Waterzachter

Een mineraaltank plus een pekeltank vormen een klassiek wateronthardingssysteem op zoutbasis. Het wordt vaak geïnstalleerd op het punt waar water het sanitairsysteem van een huis binnendringt. Dit wordt ook wel het “Point of Entry” (potentiële link) genoemd. De ontharder wisselt hardwatermineralen uit voor natrium via een proces dat bekend staat als ionenuitwisseling.

Voor het vullen van de mineraaltank worden kleine polystyreenbolletjes, ook wel hars genoemd, gebruikt. De kralen zijn negatief geladen. Calcium en magnesium, de belangrijkste mineralen in hard water, zijn beide positief geladen. Terwijl het harde water door de mineraaltank stroomt, hechten deze mineralen zich aan de negatief geladen kralen.

Om een ​​pekeloplossing te maken, wordt in de pekeltank gewoon zout (natrium) gebruikt. Natriumionen bevatten ook positieve ladingen, maar niet zo sterk als calcium of magnesium. Wanneer de pekeloplossing door de systeemtank wordt gespoeld, komt deze in contact met de met calcium en magnesium verzadigde polystyreenkorrels.

Wanneer de kralen verzadigd zijn, gaat het apparaat in een driefasige vernieuwingscyclus. Een “terugspoelfase” keert eerst de waterstroom om om vuil uit de tank te spoelen. Een ‘recharge’-fase transporteert vervolgens de geconcentreerde natriumrijke zoutoplossing van de pekeltank naar de mineralentank. Het natrium bezinkt op de kralen en vervangt het calcium en magnesium dat wordt weggespoeld. Ten slotte wordt de mineralentank gespoeld of “geregenereerd”, waarbij overtollige pekel wordt verwijderd en de pekeltank opnieuw wordt gevuld.

De meeste populaire waterontharders hebben een automatische regeneratiefunctie. De meest eenvoudige vorm is voorzien van een elektrische timer die het systeem regelmatig doorspoelt, oplaadt of ‘regenereert’.

Gezondheidsproblemen

Het zout dat achterblijft in onthard water kan een probleem zijn voor personen die een natriumbeperkt dieet volgen. Het installeren van een aparte waterdispenser waarbij de ontharder wordt overgeslagen, is een optie. Je kunt in plaats van zout ook kaliumchloride gebruiken, maar dat kost drie tot vier keer zoveel.

Milieuproblemen

De productie van zoute pekel door de regeneratie van waterontharders kan een schadelijke invloed hebben op de waterkwaliteit in grondwaterbekkens, gerecycled water en afvalwater. Een hogere zout- en chlorideconcentratie verhoogt de behandelingskosten en beperkt het hergebruik van afvalwater voor agrarische en industriële doeleinden. Het kan het voor een afvalwaterzuiveringsinstallatie ook moeilijk maken om te voldoen aan de totale lozingslimieten voor opgeloste vaste stoffen (TDS). Minerale concentraties worden doorgegeven aan het milieu omdat de meeste afvalwaterzuiveringsinstallaties geen noemenswaardige mineraalconcentraties uit de afvalstroom verwijderen. Als gevolg hiervan verbiedt een toenemend aantal steden het gebruik van waterontharders op basis van zout.

Zoutvrije waterontharders

Terwijl waterontharding op basis van zout de hardwatermineralen elimineert, doet de zoutvrije procedure (ook wel waterconditionering genoemd) dat niet. Het verandert echter hun vorm.

Waterconditioners gebruiken een fysisch proces dat bekend staat als Template Assisted Crystallization om water door een katalytisch medium (TAC) te leiden. De hardheidsmineralen worden gekristalliseerd, wat resulteert in een ‘hardheidskristal’. Deze kristallen kunnen zich niet hechten aan oppervlakken, zoals de binnenkant van uw leidingen of apparaten. Deze aanpak is minder succesvol dan op zout gebaseerde systemen en zal mislukken als ze worden blootgesteld aan grote hoeveelheden hard water.

Hoe kan ik de beste optie voor mij kiezen?
Als u problemen met hard water in uw huis wilt aanpakken, is de eerste stap het evalueren van uw huidige water. Dit kunt u doen aan de hand van uw gemeentelijke waterrapport of door het water zelf te testen.

Zodra een moeilijkheidsgraad is bepaald:

Waterontharders op zoutbasis verwijderen mineralen die ‘hardheid’ veroorzaken. Als de hardheid van het water aanzienlijk is, kan een waterontharder op zoutbasis de voorkeur verdienen. In sommige steden zijn waterontharders op basis van zout echter niet toegestaan.

In het water aanwezige hardheidsmineralen worden door zoutvrije waterconditioners niet verwijderd. De kalkophoping wordt verminderd en zout wordt vermeden. Mogelijk wordt er minder zeep gebruikt en is de was schoner. Zoutvrije waterconditioners zijn nuttig in omstandigheden met gemiddelde en matige hardheid.