چگونه بدانیم چه زمانی باید ممبران و فیلترهای RO خود را تغییر دهیم

سیستم RO بهترین سیستم حفاظتی آکواریوم شما است که آلاینده های خطرناک را قبل از ورود به آب غربالگری می کند. به همین دلیل است که تعمیر فیلترهای RO خود به طور منظم بسیار مهم است. سخت ترین مشکل برای علاقه مندان، تعیین زمان تعویض کارتریج فیلتر است. اما یک خبر خوب وجود دارد!

امروز می خواهیم به شما نشان دهیم که چگونه کارتریج های فیلتر خود را به درستی کنترل کنید تا به شما کمک کنیم از سیستم RO خود بیشترین بهره را ببرید. توصیه ای که اغلب در این سرگرمی می شنوید این است که کارتریج های رسوب، کربن و DI خود را هر 6 تا 8 ماه و غشای TFC خود را هر 2 سال یکبار تعویض کنید. اگرچه این نقطه شروع خوبی است، اما می تواند گمراه کننده باشد. سرعت تخلیه کارتریج ها در واقع به سطح ناخالصی های موجود در آب لوله کشی شما و میزان آبی که با استفاده از سیستم RO تولید می کنید بستگی دارد.

توصیه می کنیم کارتریج ها را بر اساس تعداد گالن آبی که از آن ها عبور کرده است، تعویض کنید. توصیه می کنیم کارتریج های رسوبی 1 میکرونی معمولی 10 اینچی و بلوک کربنی 5 میکرونی را هر 6 ماه یا 3000 گالن تعویض کنید. توصیه می کنیم کارتریج های رسوبی و کربن بلوک RO Buddie را هر 6 ماه یا 1500 گالن تعویض کنید، هر کدام که اول باشد. نه فقط آب تصفیه شده اکثر سیستم های RO دارای نسبت آب تصفیه شده به آب هدر (رد) 1:3 هستند، که به این معنی است که به ازای هر 20 گالن آب تصفیه شده تولید شده، 60 گالن فاضلاب نیز تولید می شود.

غشای TFC قلب سیستم RO/DI شماست. 95-98 درصد ناخالصی های آب عبوری از خود را از بین می برد. با مراقبت مناسب، یک غشای TFC بین 1 تا 2 سال عمر می کند. با این حال، آنها حساس هستند و به راحتی آسیب می بینند. جاری شدن تصادفی آب گرم از طریق سیستم، اجازه یخ زدن سیستم یا خشک شدن غشاء، رایج ترین دلایل خرابی غشاهای TFC است. اگر فیلترهای رسوب و کربن اغلب به اندازه کافی برای حذف ذرات معلق (رسوب) و کلر/کلرامین از آب منبع تعویض نشوند، ممکن است غشاء شما مسدود شود و عملکرد ضعیفی داشته باشد. برای آزمایش غشا، باید TDS آب ورودی به سیستم و آب محصول خارج شده از غشا را قبل از عبور از کارتریج فیلتر اندازه گیری کنید.

یک متر TDS درون خطی سه گانه در اینجا مفید است زیرا ممکن است یکی از پروب های درون خطی بین ممبران و کارتریج DI شما نصب شود. در غیر این صورت، فقط اتصال آب را از کارتریج DI خود جدا کنید و بخشی از آب RO را که از غشاء شما خارج می شود، بگیرید. پس از عبور از غشا، آب شما باید تا 95 درصد عاری از آلودگی باشد. به عنوان مثال، اگر TDS در آب لوله کشی شما 100 ppm است، مقدار TDS بعد از غشاء باید 5 ppm یا کمتر باشد. هنگامی که غشای TFC شما اجازه می دهد تا بیش از 5 درصد از آلاینده ها عبور کنند، زمان تعویض آن فرا رسیده است.

اگر آب لوله کشی شما نسبتاً تمیز است یا آب زیادی مصرف نمی کنید، ممکن است کارتریج های فیلتر را زودتر از موعد تعویض کنید (و در نتیجه پول را هدر دهید). از طرف دیگر، اگر کیفیت آب لوله کشی شما ضعیف است یا مقدار قابل توجهی آب تولید می کنید، ممکن است ناخالصی های مضر را ناخواسته وارد آکواریوم خود کنید. ما توصیه می کنیم کارتریج یون زدایی بستر مخلوط با تغییر رنگ (DI) را زمانی که رزین کاملاً به رنگ کهربایی تغییر رنگ داد یا اگر مقدار TDS به همان سطح TDS رسید که آبی که از غشا قبل از ورود به کارتریج DI می آید، تعویض شود. خوشبختانه، فهمیدن اینکه دقیقاً چه زمانی باید کارتریج فیلتر خود را تغییر دهید بسیار آسان است و تنها به چند ابزار ساده برای نظارت بر استفاده از فیلتر نیاز دارد.

مهمترین ابزار TDS متر است که کل جامدات محلول را بر حسب قسمت در میلیون (PPM) اندازه گیری می کند. مترهای دیجیتال درون خطی TDS HM محبوب ترین ها هستند زیرا به شما امکان می دهند در زمانی که سیستم RO شما کار می کند، اندازه گیری کنید.